×
آرتروز زانو

آرتروز زانو

آناتومی کاربردی و بیو مکانیک

زانو یکی از بزرگترین و مهمترین مفاصل بدن می باشد. خم و راست شدن زانو باعث کوتاه وبلند شدن طول اندام تحتانی شده و درفعالیتهای انسان ها بسیار موثر است. همکاری زانو با مفصل مچ وران، سبب ایجاد حرکت و همچنین حمایت بدن در چمباتمه زدن، نشستن و جابه جایی وزن بدن هنگام فعالیتهای حرکتی می شود.
بیشتر عضلات از مفصل هیپ ومچ پا گذشته و به همین علت اغلب حرکات زانو با حرکات سایرمفاصل اندام تحتانی همراه است. زانو علاوه بر نقش تحرک، نقش ثباتی نیز داشته که در ساختار این مفصل به خوبی دیده می شود. مجموعه زانو ترکیبی از دو مفصل مجزا بوده که در یک کپسول مفصلی قرار گرفته اند. مفصل زانو از دو مفصل تیبوفمورال و مفصل پتلوفمورال تشکیل شده است. مفصل تیبیوفمورال بین بخش دیستال فمور و بخش پروکسیمال تیبیا قرار دارد. مفصل پتلا فمورال نیز در بین پتلا و فمور واقع شده است. باید توجه کرد که مفصل تیبیوفیبولار فوقانی جز مجموعه زانو نمی باشد، زیرا در کپسول مفصلی قرار نداشته و عملکرد آن به مفصل مچ پا مربوط می شود.

ساختار مفصل تیبیو فمورال

این مفصل از نوع لولایی و با یک درجه آزادی حرکت می باشد. حرکت مفصل شامل Flexion، Extension و مقدار کمی Rotaition است.

سطح مفصلی فمورال

کوندیل های بزرگ داخلی وخارجی فمور سطوح مفصلی پروکسیمال زانو را تشکیل می دهد. کوندیل های فمور در صفحه فرونتال و ساژیتال محدب بوده و از طرفی تحدب آنها در صفحه ساژیتال از یک کره کامل تبعیت نمی کند. بطوریکه شعاع بخش خلفی آن کوچکتر می باشد. کوندیل ها در خلف توسط حفره بین کوندیلی ودر قدام توسط یک شکاف کم عمق غیر متقارن و زینی شکل به نام ناودان پتلار یا بین کوندیلی به هم مرتبط می شوند.
تنه فمور به صورت مایل قرار گرفته است و کوندیل ها دقیقا در زیر سطح فمور واقع نشده اند بلکه اندکی به سمت داخل تمایل دارند. در این شرایط کوندیل خارجی بیشتر از کوندیل داخلی در امتداد تنه قرار می گیرد. همچنین سطح مفصلی کوندیل خارجی کوچکتر از داخلی است. کوندیل داخلی نیز نسبت به کوندیل خارجی در وضعیت دیستال تری قرار گرفته وسبب می شود تا علیرغم مایل بودن تنه فمور، انتهای دیستال فمور وضعیت افقی داشته باشد.

سطح مفصلی تیبیا

سطح مفصلی تیبیا شامل دو کوندیل یا طبق داخلی و خارجی غیر متقارن و مقعر می باشد. سطح مفصلی کوندیل داخلی تیبیا 50% بزرگتر از کوندیل خارجی است و غضروف مفصلی آن نیز 3 برابر ضخیم تر از کوندیل خارجی می باشد. کوندیل های تیبیا توسط یک سطح خشن و دو خار استخوانی به نام های توبرکل بین دو کوندیلی از یکدیگر جدا می شوند. مفصل زانو یک مفصل نامتجانس بوده و این عدم تجانس توسط ساختارهای مفصلی فرعی مانند منیسک ها جبران میشود تا تعادل بین ثبات و تحرک در مفصل فراهم آید.
آرتروز در هر مفصلی تعریف تقریبا یکسانی دارد، خوردگی غضروف ها و یا منیسک ها که منجر می شود دو سطح استخوانی به هم ساییده شده و فضای بین مفصلی باریک شود. در نتیجه ناتوانی در حرکت و درد شدید ایجاد می شود. اکثر بیماران به خصوص در سنین کم در این مرحله قرار ندارند و تنها در مرحله ی نازک شدن غضروف ها هستند و در نتیجه با رعایت کردن اصول ارگونومی و درمانهای فیزیوتراپی از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و آن را متوقف می کنند. تنها درمان آرتروز در مراحل پیشرفته تعویض مفصل می باشد، که برای مطالعه ی بیشتر می توانید به بخش تعویض مفصل از همین سایت مراجعه فرمایید. فیزیوتراپی سوگند با کادری مجرب و دستگاههای پیشرفته به در مان انواع آرتروزها قبل و بعد از جراحی می پردازد.

کلینیک فیزیوتراپی سوگند یکی از بهترین مراکز درمانی در شرق تهران می باشد که جهت درمان آرتروز زانو قبل و بعد از عمل در حال ارائه ی خدمات است.

تلفن تماس: 77163317-021 / 77175345-021

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

error: Content is protected !!