استخوان بندی دست شامل سه بخش است:
بخش اول: استخوان های کارپل (مچ دستی) که هشت تا هستند و مچ دست یا کارپس Carpus را تشکیل می دهند.
بخش دوم: استخوان های متا کارپل Metacarrpals (کف دستی) که پنج تا هستند و کف دست یا پالم Palm را می سازند.
بخش سوم: استخوان بند انگشتان (فالانکس) Phalanges هستند که انگشتان را تشکیل می دهند.

کارپس (مچ دست) Carpus

کارپس (مچ دست) از هشت استخوان کوچک تشکیل می شود که با هم مفصل شده جمیعا یک توده ناودان مانند طولی تشکیل می دهند که تخریب آن متوجه پشت دست و تقعرش متوجه کف دست است. گرچه بقیه استخوان های کارپس، در اطراف یکی از آنها به نام کپیتیت (استخوان بزرگ) Capiate جمع شده اند، ولی معمول است که آنها را به دو ردیف پراکسیمال (فوقانی) و دیستال (تحتانی ) تقسیم کنند.
ردیف پراکسیمال (فوقانی)، شامل چهار استخوان است که از خارج به داخل (از طرف ریدیوس به طرف النا) عبارتند از اسکفویید (ناوی) Scaphoid، لونیت (هلالی) Lunate، ترایکویتروم (هرمی) Triquetrum، پسیفرم (نخودی) Pisiform. ردیف دیستال (تحتانی) نیز شامل چهار استخوان است که از خارج به داخل عبارتند از: تراپزیوم (ذوزنقه) Trapezium، ترپزویید (شبه ذوزنقه) Trapezoid، کپیتیت (استخوان بزرگ) Capitate، همیت (چنگکی) Hamate. سه تا از استخوان های ردیف فوقانی (اسکفویید، لونیت ترایکویتروم) با هم یک سطح مفصلی گرد می سازند که با سطح تحتانی ریدیوس و دیسک مفصلی سه گوشی که ما بین ریدیوس و النا هست مفصل می شوند و مفصل اصلی مچ را می سازند. استخوان پسیفرم که نامش جز ردیف فوقانی برده شد، غالبا آن را به صورت یک استخوان سزا مویید Sesamoid که در ضخامت وتر عضله فلکسورکارپی الناریس قرار دارد به حساب می آورند، این استخوان به وسیله اتصالات سستی به استخوان ترایکویتروم می چسبد.
از استخوان های ردیف تحتانی، استخوان تراپزیوم دارای یک سطح مفصلی زینی شکل است که با قاعده یا انتهای پراکسیمال اولین استخوان متا کارپل (مربوط به شست) مفصل می شود و به لبه قاعده دومین متا کاربل هم می رسد. استخوان ترپزویید با سطح مفصلی قاعده یا انتهای پراکسیمال دومین متا کارپل جفت می شود. کپتیت (استخوان بزرگ) علاوه برآن که با تمامی قاعده یا انتهای پراکسیمال سومین متاکارپل مفصل می شود، بر روی لبه قاعده دومین و چهارمین متاکارپل هم ناخنک می زند. استخوان همیت با قاعده هر دو استخوان متا کارپل چهارم و پنجم مفصل می شود. چنانکه گفته شد هر هشت استخوان کارپل توسط رباط هایی Ligaments محکم به هم متصل شده اند و یک ناودان استخوانی طولی با تقعر قدامی ایجاد می کنند به نام ناودان کارپل (ناودان مچ دستی) Carpal Groove. این ناودان توسط فلکسور رتیناکولوم Flexor Retinaculum که مانند یک پرده لیفی محکم به دو لبه ناودان اتصال دارد، تبدیل به یک تانل Tunnel یا کانال می شود به نام کانال کارپل (مجرای کارپل) Carpal Tunnel.

استخوانی شدن Ossification

استخوان های کارپل در بدو تولد غضروفی هستند؛ بعد از تولد، هر استخوان توسط یک مرکز، استخوانی می شود. کپیتیت، اولین استخوان مچ است که شروع به استخوانی شدن می کند و پسیفرم آخرین است. ترتیب شروع استخوانی شدن معمولا از این قرار است: کپیتیت در ماه دوم، همیت در ماه سوم، ترایکویتروم در سال سوم، لونیت در سال چهارم، استخوان های اسکفویید و تراپزیوم و ترپزویید نزد دختران در سال چهارم و نزد پسران در سال پنجم، پسیفرم نزد دختران در سال نهم و نزد پسران در سال دوازدهم. اما استخوانی شدن آنها تا سن 20 تا 25 سالگی کامل نمی گردد.
شکستگی در هر یک از هشت استخوان مچ دست می تواند اتفاق بیفتد و هر کدام درمان و پروسه ی مخصوص به خود را دارد، مثلا استخوان اسکفوئید، اینکه از کجا بشکند درمان از جراحی تا درمانهای نگه دارنده متفاوت است. فیزیوتراپی سوگند خدمات فیزیوتراپی به دنبال انواع شکستگی ها و شکستگی های مچ دست را ارائه می کند.

کلینیک فیزیوتراپی سوگند یکی از بهترین مراکز درمانی در شرق تهران می باشد که جهت درمان شکستگی مچ دست قبل و بعد از عمل در حال ارائه ی خدمات است.

تلفن تماس: 77163317-021 / 77175345-021