استخوان بندی پا شامل سه قسمت است: تارسس (مچ پا) متا تارسس (کف پا) Metatarsus و انگشتان Phalanges استخوان تارسس شامل هفت استخوان (از نوع کوتاه) است به نام های تالوس (قاب) Talus، کالکانئوس (پاشنه) Calcaneus، ناویکولار (ناوی) Navicular، سه استخوان کانئی فرم (میخی) Cuneiform داخلی و میانی و خارجی و کوبویید (طاسی) Cuboid. این هفت استخوان علاوه بر آنکه با هم مفصل می شوند، در جلو هم با پنج استخوان متا تارسل (کف پایی) Metatarsal Bon مفصل می شوند.
چون پا بطور طبیعی عمود بر ساق قرار دارد، از این رو هر قسمت نسبت به قسمت دیگر، جلوتر یا قدامی، اصلاح دیستال Distal (دورتر نسبت به پاشنه پا) و به جای عقب تر یا خلفی، اصطلاح پراکسیمال (نزدیکتر به پاشنه پا) را به کار می برند.
استخوان تالوس (قاپ) بر روی کالکانئوس سوار است و خود، با استخوان های ساق مفصل می شود و مفصل مچ پا Talocrural Joint را می سازند. تالوس در زیر با کالکانئوس و در جلو، با ناویکولار مفصل می شود و در نتیجه وزن بدن را که دریافت می کند مستقیما به این دو استخوان منتقل می نماید. استخوان های تارسل منهای تالوس، هر به دیگری و به استخوان های متا تارسل، توسط رباط های کف پایی و ساختمان های مجاور به هم بسته شده اند. رباط های کف پایی، قوسی را که این استخوان ها تشکیل می دهند نگهداری می کنند و مانع می شوند از اینکه استخوان تالوس دراثر فشار بدن، بر روی ستون های قوس کف پا (رباط کالکانئوناویکولار کفی) فرو رود. ساختمان های سطحی که مابین دو انتهای قوس، کشیده شده اند مانند طنابی، کمان قوس را نگه داری می کنند. استخوان های تارسل و متا تارسل به علت داشتن یک حرکت خفیف نسبت به هم، در مجموع یک حالت الاستیسیته به پا می دهند، ولی در حالت اینورژن Inversion پا با اورژن Eversion پا، نسبت به تالوس هم چون یک بلوک حرکت می کنند.

تالوس (قاپ) Talus

تالوس Talus، از یک طرف با استخوان های ساق و از طرف دیگر با استخوان های مچ پا مفصل می شود. شامل سر با (رویه مفصلی بیضی شکل) گردن (که کوتاه است) و تنه که مکعبی شکل است و 4/3 قسمت خلفی استخوان را شامل می شود.

مفصل تالوکرورال (مفصل مچ پا) Talocrural or Ankle Joint

مفصل تالوکرورال از نوع لولایی نمونه است و جز دو حرکت دور سال – فلکشن Dorsal-Flection و پلنتار- فلکشن Plantar –Flactionهیچ حرکت دیگری در سطح آن انجام نمی گیرد.

آناتومی بالینی Clinical Anatomy

پیچ خوردگی های خارجی مچ: این پیچ خوردگی ها معمولا به علت اینورژن بیش از حد همراه با پلنتار – فلکشن مچ پا می باشد. در این صورت پارگی قسمتی از لیگامنت تالو فییبولار قدامی و لیگامنت کالکانئوفیبولار باعث درد شدید و تورم موضعی می گردد.
پیچ خوردگی های داخلی مچ: کمتر شایع بوده و ممکن است در لیگامنت داخلی به علت اورژن بیش از اندازه بوجود آید. قدرت زیاد لیگامنت داخلی معمولا باعث کنده شدن نوک ملیولوس داخلی می شود.

شکستگی در رفتگی های Fracture Dislocation مفصل مچ پا

چنانچه گذشت سطح خلفی مفصل مچ پا توسط رباط تیبی وفیبولار خلفی که ملیولوس خارجی را به سطح خلفی انتهای تحتانی تیبیا اتصال می دهد تقویت شده است. ملیولوس خارجی ورباط داخلی مچ پا و (دلتویید) مانع از در رفتگی مچ پا می گردند، اما اگر پیچیدگی مچ پا شدیدتر شود یک نوع شکستگی خاص حاصل می گردد به نام شکستگی پات Potts Fracture و آن عبارت است شکستگی ملیولوس خارجی توام با کنده شدن ملیولوس داخلی. این امر بدان سبب است که رباط داخلی از ملیولوس خارجی مقاوم تر می باشد. در نوعی دیگر که کمتر شایع است ناشی از اینورژن بیش از حد بدون چرخش، می باشد که منجر به شکستگی قاعده ملیولوس داخلی در نتیجه فشار تالوس بر روی ملیولوس داخلی می شود.
درمان انواع شکستگی ها و شکستگی در هر یک از استخوانهای مچ پا در مرکز فیزیوتراپی سوگند صورت می پذیرد.

کلینیک فیزیوتراپی سوگند یکی از بهترین مراکز درمانی در شرق تهران می باشد که جهت درمان شکستگی مچ پا قبل و بعد از عمل در حال ارائه ی خدمات است.

تلفن تماس: 77163317-021 / 77175345-021