×
تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی/استئوآرتریت Osteoarthritis/Spinal stenosis

استئوآرتریت (بیماری تخریب مفصل) یک بیماری مفصلی مزمن و غیر التهابی می باشد که با پیشرفت آهسته درد، تغییر شکل و محدودیت حرکات مشخص می گردد. مفصل لومبوساکرال یکی از چند ناحیه ای است که ممکن است دچار این عارضه گردد. در ستون فقرات کمری، محل تغییرات تخریبی، مفاصل فاست می باشد. تغیییرات تخریبی در مفاصل فاست همراه با تغییرات دیسک های بین مهره ای و ساختمانهای بافت نرم اندازه کانال نخاعی را کاهش می دهد. تنگی کانال نخاعی یا به صورت مادرزادی و یا با افزایش سن در اثر تغییرات تخریبی Spinal Stenosis نامیده می شود.

در صورتی که کاهش اندازه کانال نخاعی شدید باشد بر روی ساختمان های عصبی فشار مکانیکی وارد می آید. بیشتر تغییرات در ستون فقرات کمری بین دهه های سوم و پنجم زندگی رخ می دهد. اولین علائم افزایش سن، در دیسکهای بین مهره ای ظاهر می شود. در ابتدا نوکلئوس قدرت خود را از دست داده و آنالوس دچار شکاف شده و تخریب می گردد.

این عدم توانائی بیومکانیکی ایجاد شده سبب می شود که دیسکها نتوانند به درستی وظیفه خود یعنی تحمل نیروها را به انجام برسانند و لذا کار آنها به عناصر خلفی تر یعنی مفاصل فاست و لیگامان فلاوم  وارد می شود. عناصر خلفی برای جهت دادن به حرکات طرح ریزی شده اند و نمی توانند مانند قسمت های قدامی تر نیروهای فشاری (Compressivae) برشی (Shearing) و کششی (Tensile) را تحمل نمایند. بنابراین با توجه به این جابه جایی در وظیفه، کشش کپسولی–لیگامانی، تحرک زیاد و تغییرات تخریبی در مفاصل خلفی ایجاد می گردد.

این تغییرات غالبا در رادیوگرافی با ایجاد زواید استخوانی که در قسمت قدامی به فاصله 2-1 میلی متر از دیسک تشکیل می شوند آشکار می گردد. لیگامان فلاوم، علیرغم کوتاه شدن طول ستون فقرات به علت تخریب دیسک و چین خوردگی اش مجبور به پذیرفتن نیروهای کششی غیر طبیعی خواهد شد. مهره ها نیز در هم فرو رفته شده و سطحشان وسیع می گردد تا جای بیشتری را برای عناصر عصبی فراهم کنند. تخریب دیسک به تنهایی دردناک نمی باشد و بیمار مبتلا به تخریب دیسک تا ایجاد تغییر در راستای مفاصل فاست که منجر به درد مفصلی می گردد بدون علامت یا کم علامت است.

با افزایش سن، ستون فقرات دچار تغییرات وضعیتی شده بطوری که لوردوز ناحیه کمر کاهش میابد. این یک حالت دفاعی بدن میباشد بطوری که شخص بتواند با خم کردن کم، فشار را از روی مفاصل فاست تخریب شده  بردارد، هر چند که این وضعیت موجب افزایش کار عضلات خلفی شده و سبب دردهای مزمن می گردد. همچنین با کاهش لوردوز و خم کردن کمر، فضاهای مربوط به عناصر عصبی وسیع تر شده و فشار بر روی آنها (که در حالت اکستانسیون و با افزایش لوردوز اتفاق می افتد) کمتر می شود.

بیماران مبتلا به ضایعات تخریبی مفصل لومبوساکرال ممکن است علائم مختلفی داشته باشند. بسیاری از این بیماران بدون علامت هستند و عده ای ناراحتی مختصری در کمر دارند. همچنین در بعضی ازبیماران ممکن است عدم توانایی در راه رفتن و درد انتشاری به ساق پا وجود داشته باشد. بعضی از بیماران سفتی صبحگاهی (30 دقیقه یا کمتر) را گزارش می کنند. هر حرکتی که مفاصل را تحت فشار قرار دهد مثل اکستانسیون علائم را تشدید می کند. دامنه حرکات نیز کاهش می یابد.

به موازات افزایش تغییرات تخریبی بیماران علائمی از تنگی کانال نخاعی را نیز ذکر می کنند. در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی شایع ترین علامت لنگیدن (Claudication) است که با درد باسن خلف ران و ساق پا همراه می باشد. درد با ایستادن وراه رفتن تشدید و با خم شدن و نشستن به دلیل افزایش فضاهای عصبی و با استراحت هنگامی که جریان خون اندام تحتانی کافی باشد کم می شود. در بسیاری از این بیماران درد ساق پا با ایستادن افزایش می یابد و این تفاوت آشکار آنها با لنگیدن از نوع عروقی می باشد.

بسیاری از بیماران از درد هر دو ساق پا شاکی هستند. اکثریت آنها درد را هم در کمر و هم در ساق پا احساس می کنند اما گروه کوچکی از بیماران فقط درد پا بدون کمر درد دارند.

علاوه بر درد، بیماران علائمی از قبیل بی حسی گزگز و مور مور شدن و ضعف در اندام های تحتانی رانیز گزارش می کنند.

درمان تنگی کانال نخاعی

اکثریت این بیماران را می توان با درمانهای فیزیکی و غیر جراحی درمان نمود. داروهای استروئیدی ضد التهابی در کنترل علائم و کرستهای لومبوساکرال برای جلوگیری از حرکات شدید ناحیه مفید هستند. اگر داروهای غیر استروئیدی جواب ندهند، می توان از داروهای استروئیدی خوراکی یا تزریقی استفاده کرد. در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی جراحی زمانی صورت می گیرد که بیمار علائم حسی و حرکتی واضحی را داشته باشد.

از نظر پیش آگهی در اکثر این بیماران مراحل برگشت و عود مکرر درد انتشاری دیده می شود. بیشتر بیماران به داروهای داروئی و فیزیکی پاسخ داده و احتیاجی به مداخله جراحی ندارند.

فیزیوتراپی و ورزش های مربوطه در کاهش علائم تنگی کانال نخاعی بسیار کمک کننده هستند، فیزیوتراپی سوگند با تکنیکهای پیشرفته و دستگاههای مجهز خدمات فیزیوتراپی را به بیماران تنگی کانال نخاعی و سایر مشکلات ارتوپدی ارائه می کند.

کلینیک فیزیوتراپی سوگند یکی از بهترین مراکز درمانی در شرق تهران می باشد که جهت درمان تنگی کانال نخاعی قبل و بعد از عمل در حال ارائه ی خدمات است.

تلفن تماس: 77163317-021 / 77175345-021

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

error: Content is protected !!